- قار و قور
صدای شکم، کنایه از سر و صدا، هیاهو
معنی قار و قور - جستجوی لغت در جدول جو
- قار و قور (قارْ رُ)
آواز شکم، قرقر با آواز بلند
- قار و قور
نادرست نویسی غار و غور پارسی است
- قار و قور ((رُ))
غار و غور، صدایی که از شکم شنیده می شود به ویژه در هنگام گرسنگی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(غارْ رُ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی هرج و مرج و آشوب و فتنه باشد. (برهان) ، در تداول عمومی، صداهایی که از امعا شنیده میشود. هیاهوئی که در موقع نزاع و مخاصمت می کنند: اینهمه غار و غور مکن، یعنی سر و صدای بی حاصل از خود درمیاور
(رُ)
لغت نامه دهخدا
سخت تیره و تاریک. (جهانگیری). بسیار تیره و تاریک. (برهان). تاریک و تیره و بسیار تاریک. (آنندراج) (انجمن آرا). سخت تاریک. (فرهنگ رشیدی) :
بمیدان چنین گفت بهرام گور
که اکنون که شد روز ما تار و تور...
فردوسی.
، ریزه باشد. (جهانگیری). ریزه ریزه و ذره ذره را نیز گویند. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا)
بمیدان چنین گفت بهرام گور
که اکنون که شد روز ما تار و تور...
فردوسی.
، ریزه باشد. (جهانگیری). ریزه ریزه و ذره ذره را نیز گویند. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا)
نادرست نویسی غارت و غورت پارسی است هنگامه غوغا هنگامه غوغا شارت و شورت
تندر آسمان غرمبه: همچون ابری خالی پر قرو قر نه درو نفع زمین نه قوت بر. (مثنوی)
با فشار و شدت